Stoppen met roken, meer sporten, beter kunnen omgaan met kritiek, nee leren zeggen, aardiger zijn voor anderen, of gewoon aardiger zijn voor onszelf. Veranderen kost vaak veel moeite. Waarom is het eigenlijk zo lastig om echt en duurzaam onszelf te veranderen? Technisch gezien schijnt ons brein ook niet mee te werken. Onze bekende, oude patronen zien eruit als snelwegen in ons hoofd. Oud gedrag is dus letterlijk de makkelijkste en snelste weg, zelfs wanneer we er alleen nog maar last van hebben.

Geitenpaadjes

Nieuw gedrag begint als een geitenpaadje, een paar grassprietjes worden platgetrapt en een vaag pad wordt zichtbaar. En als je er niet nog eens overheen loopt, is het na een paar dagen weg, Je moet dus heel vaak het geitenpaadje nemen wil je van de snelweg afkomen.

Geen softe aangelegenheid

Persoonlijke ontwikkeling en het werken aan jezelf wordt vaak verbonden aan zachte woorden en metaforen zoals ‘geloven in jezelf, te rade gaan bij jezelf, op je gevoel vertrouwen, compassie hebben, liefdevol zijn’, etc. Het lijkt dan bijna een “zweverige” bezigheid. En hoewel het werken aan jezelf een spirituele en zachte component heeft, dient dit niet verward te worden met zweverigheid of softheid.

Sterker nog: jezelf beter leren kennen, ontwikkelen en leiding nemen over je eigen leven kost enorme krachtinspanning. De inspanning om een ander pad te nemen, dan de snelweg die is ingesleten door je patronen en automatische mechanismes. Jezelf veranderen, leren, groeien en nieuwe dingen creëren, betekent grenzen opzoeken Wie zijn grenzen opzoekt, treft buiten de randen van de comfortzone niet alleen onvermoede talenten en kracht, maar ook zwakke plekken en schaduwkanten. En dat is niet altijd leuk.

Persoonlijk leiderschap is verantwoordelijkheid nemen over je eigen leven vanuit de basisgedachte dat je oké bent. En laat nou net dit laatste zo lastig zijn. Vanuit onze persoonlijke geschiedenis hebben we allemaal ideeën over onszelf opgedaan en ook negatieve besluiten over onszelf genomen. Deze negatieve besluiten zijn vrij absoluut en gaan over wie we zijn als mens. Bijvoorbeeld: ik ben niet goed genoeg, ik ben niet creatief, ik mag geen ruimte innemen, ik ben niet belangrijk, ik ben niet slim/intelligent/daadkrachtig/mooi (… vul maar in).

Zelf gebouwde wegversperringen

Wanneer we ons in ons volwassen leven laten leiden door deze negatieve besluiten verliezen we niet alleen veel energie maar beperken we onszelf in ook het kunnen realiseren van doelen en wensen. Ze versperren letterlijk onze weg. Of eigenlijk ons gloednieuwe geitenpaadje. Wat het extra lastig maakt, is dat we ons vaak niet eens bewust zijn van onze negatieve besluiten. Maar ze hebben wel veel invloed in ons leven, sterker nog: we bouwen een pantser van beschermingsmechanismen over deze negatieve overtuiging heen, zodat we hem niet voelen. De negatieve besluiten zijn vaak onbewust, maar hebben grote impact. Wanneer je bijvoorbeeld hebt besloten dat jouw mening er niet toe doet en je dus in de vergadering je mond niet opendoet (vanuit het negatieve besluit “ik ben niet belangrijk”), ga je je gedragen alsof het negatieve besluit echt waar is.

Met het werken aan je eigen persoonlijke leiderschap ga je de negatieve overtuigingen heel bewust opzoeken. Je onderzoekt wat wel en niet waar is en legt de oude boodschappen terug waar ze horen (in de oude doos). En vervolgens creëer je nieuwe positieve besluiten en overtuigingen.

Krachttraining in zelfcompassie

Persoonlijk leiderschap moet bevochten worden. Het vereist ijzeren discipline om dag in dag uit te besluiten: ik ben oké, ik mag er zijn en daarmee dwars in te gaan tegen je negatieve overtuigingen. Het is krachttraining in zelfcompassie, wanneer het je even niet lukt en je terugvalt in je oude patronen en negatieve besluiten. Het vereist doorzettingsvermogen, geduld, focus en een helder doel voor ogen, net als het trainen aan een fit lichaam. Dat gebeurt ook niet vanzelf en gaat ook niet over één nacht ijs.